ஒரு அரவமில்லா காட்டில் .... பகுதி 13

அந்த இளம் பெண் மரணம் அடைந்து விட்டாள். இவர்களோ சுற்றி வளைக்கப்பட்டு உள்ளனர். மலைக்குள் அகப்பட்டுக்கொண்ட எலிகள் மாதிரி இவர்கள். இவர்களால் அவளை சுடுகாட்டிற்கு எடுத்து செல்ல முடியாது. காவல்படைகள் நெருங்கு கின்றன. இவர்களின் தோல்வி இவர்களின் தோளில் ஏறி அமர நேரம் அதிகம்இல்லை.

மாடசாமி அந்த இளம் பெண்ணை பார்த்து விம்மி விம்மி அழுதான். தன் உடன் பிறந்தவளை இழந்த மாதிரி.
சுடுகாட்டுக்கு செல்ல முடியாது - தற்போதைய சூழலில்.

மாடசாமியின் அண்ணன் வந்தான். பார்க்க கொஞ்சம் கனமாக இருந்தான். மீசை முறுக்கி விடப்பட்டு இருந்தது.
அவனோடு ஒரு மெலிந்த தேகதவன்.

மாடசாமி வந்த அண்ணனிடம் பிணத்தை காட்டினான்.
கண்களை கசக்கினான். அழுதான்.

"தம்பி. நம்ம பயலுகு வலுவா நிக்குராணுக. கண்ண கசக்காத"
தன் தம்பியை தாங்கிக்கொண்டான் அண்ணன்.

அந்த மெலிந்தவன் என்னை பார்த்தான்.
"இது தான் அந்த படுபாவி பொண்டாட்டியா?" - மாடசாமியிடம் கேட்டான்.

எனக்கு கோபம் பொத்துக்கொண்டு வந்தது.
"யார படுபாவிங்குற ?"

நான் கோபத்தோட அந்த மெலிந்த தேகதவனை நெருங்கினேன்.
மாடசாமி அந்த மெலிந்த தேகத்தவனை பிடித்துக்கொண்டான். அவன் திமிறினான்.

ஒரு சின்ன சிறுவன் வந்தான்.
எல்லோரும் அவனை நோக்கி தங்கள் பார்வையை திருப்பினர்.
"அக்காடா ....."
எல்லோரும் அவனை கண்டிக்கொண்டு அழுதனர்.

அவன் அந்த இளம்பெண்ணின் தம்பி போல.
"அவளுக்கு கண்ணாலம் கட்டி வைக்கனும்னு இருந்தோமே ... " - பாம்பட பாட்டி கதறினாள்.

நிமிடங்கள் கடந்த பின்.
மரக்கட்டைகள் கொண்டு வரப்பட்டு அந்த குகைக்கு வெளியில் அவள் எரிக்கபட்டாள்.

இந்த புகை கூட அவர்களை காட்டி கொடுத்துவிடும் என்று பேசிக்கொண்டு இருந்தார்கள். மனிதர்கள் எங்கு எல்லாம் இருக்கிறார்களோ அங்கெல்லாம் இங்கே தாக்குதலும் இருக்கின்றது. காரணம் - இங்கே மனிதர்கள் என்றால் இவர்கள் இல்லாவிட்டால் காவலர்கள்.அண்ணன்  - மாடசாமிக்கு, அந்த சிறுவனுக்கு  ஆறுதல் சொல்லி கொண்டு இருந்தான்.

நான் அவர்களை பார்த்தேன் என் மீது அவர்களின் வெறுப்பு திரும்பவில்லை.
போலீஸ் அவர்களை நெருங்கி கொண்டு இருந்தது.

அந்த பெண்ணிடம் எப்போதும் ஒரு நட்பு புன்னகை இருக்கும். சில தருணங்களில் அவளுக்கு ரத்த போக்கு இருந்தது. பாதிக்கப்பட்டவள்.

நாங்கள் இருக்கும் இடத்திற்கு கொஞ்ச தூரத்தில் மோதல் நடந்து கொண்டு இருக்கலாம். கிளம்ப ஆயத்தம் ஆகினர் மாடசாமியின் அண்ணனும் அந்த மெலிந்த தேகத்தவனும். அந்த பெண்ணின்  தம்பி இங்கேயே தங்கி விட இருந்தான்.

"சரி. இந்த பொம்பளைய என்ன செய்ய போற தம்பி ?" - மாடசாமியின் அண்ணன் போகிற போக்கில் கொல்லி வைத்தான்.

எனக்குள் ஒரு பயம் சம்மணம் இட்டது.
என்னை மறித்துக்கொள்ள மனதளவில் தயார் ஆனேன்.

நான் மட்டும் அல்ல எல்லோரும் மாடசாமியின் வார்த்தைக்காக காத்திருந்தோம்.
அவனது வாயை பார்த்தேன்.
அவன் கண்களில் ஒரு வெறி இருந்தது. பழிவாங்கும் வெறி.
அவன் வாய் திறந்தான். என் கதி அவன் வாயில் ....


தொடரும்