Skip to main content

தமிழுக்கு என்று ஒரு ஆண்டு!

இது தமிழ் தல வரலாறு தொடரின் பகுதி இல்லை. இன்று தான் தமிழ் செம்மொழி மாநாட்டின் கரு பாடலை பார்த்தேன். ஏற்கனவே கேட்டிருந்தாலும், இந்த ஒலி-ஒளி வடிவம் ஆர்வத்தை ஏற்படுத்தும் வகையில் இருக்கும் என்றும் நம்பி பார்த்தேன்.

பாடலை கேட்ட தருணத்தில் நான் ரசித்ததை விட இந்த வடிவில் பார்த்ததும் கேட்டதும் பிடித்திருந்தது. முதலில் இந்த பாடலில் கொஞ்சம் மண் மனம் மங்கி உள்ளது என்கிற கருத்தை புறம் தள்ளி விடமுடியாது என்றாலும் - வடிவமைப்பில்  விளம்பர யுத்தி போலவே தெரிந்தது.

தமிழ் மண்ணின் தமிழரின் பெருமை கொஞ்சம் அந்நிய தாக்கத்துடன் சொல்ல பட்டிருந்தாலும் - ரசிக்க முடிந்தது. என்னை ஈர்த்தது.

விமர்சனங்களுக்கு அப்பால் இந்த முயற்சி பாரட்ட பட வேண்டியதே. தமிழர்கள் இன்றும் ஒற்றுமையாய் இல்லை என்பது வேறு. ஆனால் தமிழ் மொழிக்கான விழா என்கிற போது மகிழ்ச்சி இதயம் நிறைத்தது.

அப்பாவி தமிழன் பல தருணங்களில் அழகிய வார்த்தைக்கும் முகத்துக்கும் மட்டும் அல்ல காசுக்கும்  விலை போகிறான். தமிழனை திசை திருப்ப பல்வேறு வழிகள் கை ஆளப்படுகின்றன.

ஆனால் இது ஒரு திசை திருப்பலான விழா என்று கூறினால் - கடைசியல் தமிழனை திசை திருப்ப தமிழ் மொழி மாநாடு வேண்டி வந்தது என்றால் மகிழ்ச்சியே.

இதை பார்க்கிற போது என் நெஞ்சில் வந்த ஒரு கேள்வி - தமிழ் செம்மொழி இருக்கை ஏறி அமர்ந்துவிட்டாள். அதற்கு பின் நடைபெறும் பெரும் திருவிழா இது.

ஏன் இந்த ஆண்டை தமிழ் ஆண்டாய் மத்திய மாநில அரசுகள் அறிவிக்க கூடாது? இது ஒரு ஆசைதான். வடமொழிக்கு ஒரு முறை ஒரு ஆண்டு அறிவிக்க பட்டது என் நினைவில் உள்ளது.

இப்படி அறிவித்தால் பிற மொழியாளர்களும் கேட்க கூடும் என்று சிலர் சொல்லலாம். அது நல்லதே! இந்திய மண்ணின் மொழிகளை இந்தியாவில்தான் காக்கவேண்டும். மலையாளத்திற்கு ஒரு ஆண்டு மாரத்திக்கு ஒரு ஆண்டு அறிவித்தால் - அந்த ஆண்டில் அந்த மொழி பெருமை பரப்பபட்டால் நாமும் பிற மொழிகளை அறிந்து கொள்ள எதுவாக இருக்கும்.

கன்னடத்திற்கு ஒரு ஆண்டு கோரப்பட்டால் - நான் ஆதரிப்பேன். உங்கள் பதில் யான் அறியேன்.

மொழிகள் மனிதர்களின் பண்பாட்டின் பல்லக்குகள். தமிழ் மொழிக்கும் இந்த ஆண்டை ஏன் அர்பணிக்க கூடாது. இந்த ஆண்டில் தமிழ் மண்ணில் எல்லோரும் தமிழில் கை ஒப்பம் இடுங்கள். தமிழர் உடை அணியுங்கள் பொங்கல் தமிழ் புத்தாண்டு அன்றாவது.


மத்திய அரசு அறிவிக்காவிட்டாலும் தமிழக அரசு அறிவிக்கலாம். அரசுகளால் இயலாமற் போனாலும்  - நாம் ஏதாவது செய்யலாம். என்ன செய்யலாம் என்று சொல்லுங்கள்.

என்னை எத்தனை பேர் வழி மொழிகிறீர்கள் ?

வாழிய செந்தமிழ்!

Comments

  1. நல்ல சிந்தனை ..
    நான் வழிமொழிகிறேன் ..

    ReplyDelete
  2. அருமையான யோசனை !! ஆனால் எப்படி செயல்படுத்துவது ??

    ReplyDelete
  3. நன்றி செந்தில். இந்த சிந்தனையை பரப்புங்கள். இதை செயல்படுத்த - முடிந்தால் நண்பர்களிடம் ஆலோசிக்கவும்.நான் இது தொடர்பான சில வழி முறைகளை ஆராயலாம் என்று உள்ளேன்.

    ReplyDelete
  4. பெயர் இன்றி வந்தாலும் ஆதரவு நல்கிய நண்பரே.
    நாம் எல்லோரும் ஏன் ஏடுகளுக்கு - ஆசரியர் கடிதங்களுக்கு எழுதக்கூடாது - இணையத்திலும் அஞ்சலிலும்.

    ReplyDelete
  5. அருமையான யோசனை. வரவேற்கிறேன்! இந்திய ஒற்றுமைக்கு இந்திய மொழிகளின் புரிதல் அவசியம்.

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

த நா வரலாறு: கானாடுகாத்தான் யார் ?

மதுரையின் வரலாற்றை படிக்கிற தருணத்தில் சுந்தர பாண்டியன் பற்றி சொல்லும் போது - சோ நாடு  வழங்கிய பாண்டியன் என்று படித்த ஞாபகம். சோழ நாடு, சோ நாடு என்றே அழைக்கப்பட்டு இருந்தது. நாம் பேசும் பல வார்த்தைகளில் இன்று ஒலி எழுப்பும் பல எழுத்துக்கள் ஒரு காலத்தில் மௌன எழுத்துக்கள்.

ஆங்கிலத்தில் எழுதுங்கள்

நண்பர்கள் சிலர் மீண்டும் ஆங்கிலத்தில் எழுதுங்கள் என்று கேட்டு உள்ளனர். சிலர் தொழில்நுட்பம் பற்றியும் எழுத சொல்லி உள்ளனர். நான் ஆய்வாளன் என்கிற மாதிரி சில நண்பர்கள் என்னோடு பேசினார். ( இன்னுமாயா உலகம் நம்மள நம்புது ?). என்னுடைய ஆய்வுகளை (?) அவர்கள் ஆங்கிலத்தில் தெரிந்து கொள்ள விருப்பம் தெரிவிகின்றனர் ( ஏன் இந்த வீண் வேலை ) ஐரோப்பிய நாடு ஒன்றில் வாழும் ஒரு நண்பர் ஆய்வுக்கு அங்கே வந்தால் சொல்ல சொன்னார் ( அதெல்லாம் நடக்குற காரியமா ? ) சென்னை வரும் போது - இந்த முடிவுகளில் பயணிக்க விருப்பம் உண்டு. நான் இது வரை பெரிதாக ஆய்வு எல்லாம் செய்ய வில்லை. பெரும்பாலும் படித்தவை மட்டுமே. அதுவும் நான் நிறைய படித்தவன் என்று சொல்வது எல்லாம் இல்லை. Lenz101.com   என்கிற இணையபக்கம் ஆரம்பித்து அப்படியே நிற்கிறது. இந்த இணையபக்கம் துவக்கியதன் நோக்கமே வரலாற்றை படிக்கவே. ஆனால் சோம்பல் அதை முடக்கி போட்டு உள்ளது. மீண்டும் அக்டோபரில் தூசி தட்டலாம் என்று எண்ணம். இதனால் சகலருக்கும் சொல்வது என்ன வென்றால் -  நான் அடுத்த மாதத்தில் இருந்து ஆங்கிலத்திலும் எழுதலாம். படிக்க வாருங்கள்.

பெயரில் ஜீவன் இருக்கிறது ! (சிறுகதை)

நேற்றைக்கு நடந்தது போல் இருக்கிறது. ரேவதிக்கு குழந்தை பிறந்தது. ரேவதி என் மனைவிதான். ஆண் குழந்தை. சுகமாய் நடந்து இருக்க வேண்டிய பிரசவம் என்று நினைக்கிறேன். ஆனால் வயிற்ரை கீறிதான் எடுத்தார்கள். அதற்குள் ஒரு கலவரமே நடந்துவிட்டது. நாமே ஒரு நேரம் பார்க்கவேண்டுமாம் வயிற்ரை கிழிக்க. நல்ல காலம்டா! ஆமாங்க! அதேதான்!. நல்ல காலம் பார்த்தோம். வட்டம் போட்ட ஜோசியம். கட்டம் போட்ட ஜோசியம் என்று ஏகப்பட்ட ஜோசியம் பார்த்தோம். நிறைய நிறை குறை எல்லாம் ஆராய்ந்து ஒரு நேரத்தை நோட் பண்ணி கொடுத்தோம். வயித்த எந்த எடத்துல அறுக்கிறது என்று வாஸ்து தான் பார்க்கல. ஒரு நல்ல நேரத்துல புள்ளைய வெளியில எடுத்தாச்சு. அடுத்த ரகளை ஆரம்பிச்சாச்சு. என்ன பெயர் வைக்கலாம் ? இதுக்கும் ஒரு ஜோசியர் வந்தார். ஜோசியருங்க காட்டுல நல்ல மழை. நேம்-ஆலாஜி ஸ்பெசலிஸ்ட்; நியுமேராலாஜி அனலய்ஸ்ட்; எங்க ஆபிஸ் பழய டைபிஸ்ட். எங்க ஆபிஸ்ல தப்பு தப்பா டைப் அடிச்சப்போ அவன் பேரு தியாகராஜன். இப்ப யோகராஜன். பத்து விரல்லயும் மோதிரம். அதிர்ஷ்டமாம். “என்னங்க புள்ளைக்கு ‘ஷு’ -ல ஆர்மபிக்கிற பெயர் வைக்கணுமாம்” – ரேவதி சொன்னாள். நம்ம யோகராஜன் பர